Mijn lichaam schreeuwt het uit! Blog

Dit hoorde ik de laatste tijd meerdere keren voorbij komen. Wat schreeuwt je lichaam dan uit? Hoe bedoel je dat? Daar heb je toch wel een pilletje voor?

Onder de noemer “lichaam en geest zijn één, ze zijn nauw met elkaar verbonden”, kwam ik er al op relatief jonge leeftijd achter dat mijn spanningen de vorm van hoofdpijn aannamen, waarbij mijn schouders en nek helemaal vastzaten. Letterlijk. Mijn spieren stonden strak van de spanning. En dan hielp niets meer. Je mocht er niet aanzitten. Masseren was uit den boze. Dat maakte het namelijk erger. Het enige wat hielp was rust, een bed, weinig geluid en zo min mogelijk licht. Gewoon geen triggers om me heen.

Mijn lijf kon het namelijk ook heel goed weer zelf oplossen. Dat kostte slechts tijd. Geen pijnbestrijding of andere medicatie. Gewoon wachten totdat mijn lichaam de spanning zelf kon loslaten, want immers “lichaam en geest zijn één”. En door het nemen van rust, meestal slapend, kregen mijn lichaam en geest de tijd om de spanningen te verwerken. En (tijdelijk) weer kwijt te raken.

Dat ik mensen hoor zeggen “mijn lichaam schreeuwt het uit”, komt me bekend voor. Ieder met zijn eigen verhaal, ieder met zijn eigen ervaringen. Maar je lichaam geeft het aan als je teveel toelaat. Of dat nu spanningen zijn of andere zaken.
Enkele jaren geleden, voordat ik Equicoach en CREF methode behandelaar was, sprak ik een man. Hij vertelde dat zijn hart af en toe op hol sloeg. Letterlijk. Zijn remedie was om dan even flink vlot de trap 8 keer op en af te rennen. Daardoor had zijn hart letterlijk werk om handen en kon het niet meer op hol slaan, het moest immers enorm hard pompen om het lichaam op de been te houden met deze plotselinge activiteit. Ik vond het fascinerend. Eigenlijk hield hij zijn lijf dus voor de gek.

Toch?

Ja. Hij had een manier gevonden om zijn hart weer onder controle te krijgen, daardoor hoefde hij geen medicatie, want die wilde hij niet nemen. Maar hij had de oorzaak niet weggenomen. En die oorzaak, daarin zit ook de oplossing. Ik zal je een stukje van zijn leven vertellen, in een notendop: hij was als jongen mishandeld, hij had geen opleiding afgemaakt, zijn vrouw was bij hem weggegaan toen hun dochter nog erg jong was en die mocht hij niet zien en bovendien kreeg hij nooit ergens een goede baan, dus hij hopte van klus naar klus. En terwijl hij dat deed, bleef hij lachen en riep hij tegen iedereen die het horen wilde “zo is het leven, het is niet anders”.

Zijn hart was het daar niet mee eens. Zo is het leven, maar het kan wel anders! Hij had de tijd kunnen nemen om zichzelf te (laten) genezen, om de ervaringen te genezen en om verder te komen in zijn leven, in plaats van alles te bagatelliseren. Zijn leven was als schommelen, hij was continu in beweging, maar kwam niet vooruit. Hij leek nooit ‘geluk’ te hebben, maar omdat hij niet klaagde, zag niemand zijn nood. Zijn hart was gebroken, meerdere keren…

Luister naar je lijf, en in plaats van de symptomen weg te drukken met bijvoorbeeld medicatie of trappen op en af hollen wil ik de suggestie geven om eens goed na te gaan waarom je lichaam aangeeft dat er iets is. Je komt er heus wel achter. En dan kun je de kern wegnemen, verwerken, aanpakken.

Alle overeenkomsten met bestaande personen of gebeurtenissen berusten louter op toeval. Iedere gelijkenis met bestaande mensen berust op toeval, bovenstaande is gedeeltelijk autobiografisch, gedeeltelijk fictief.

Dit artikel mag je gebruiken voor tijdschriften en websites…

….en het kost niets! Het enige dat ik je vraag is om de volgende tekst toe te voegen aan het artikel (met een werkende link naar mijn website): “Door Isabella Kümmerlen van Equisabella Coaching”.