Paardrijden zwaar? -PaardenBlog

Zoals jullie hebben kunnen lezen ben ik in juni op een trainingsweekend geweest van de Horseman Warwick Schiller (WS). Sinds eind vorig jaar ben ik me aan het verdiepen in de methode van WS. Ik kan het iedereen aanraden om hiermee te gaan werken. En naar aanleiding van wat ik zie en leer sinds ik me met deze methode bezig houdt, wil ik graag mijn gedachten met jullie delen:

Zolang ik mij kan herinneren ben ik altijd op zoek geweest naar methodes om ‘het paard’ beter te begrijpen, zodat ik hem beter kan helpen, zodat ik makkelijk gedaan krijg wat ik wil. Zo heb ik de informatie van Klaus F. Hempfling, Monty Roberts, Parelli e.a. verslonden. Wat zij deden was een openbaring voor mij. Ik was niet in de gelegenheid om de paarden in hun natuurlijke gedrag te observeren op de steppes en open vlaktes van Amerika bijvoorbeeld. Zij konden dat wel en ik kon wel van hun leren. En ik heb veel van hen geleerd.

Later kwam Emiel Voest daarbij en Tellington TTouch en Mark Rashid en Ray Hunt en Buck Brannaman en uiteraard eerstgenoemde bovenaan dit stuk. En mede door andere media dan alleen boeken en videobanden (het internet) werd het steeds makkelijker om trainingen te zien en te leren door hoe anderen met paarden omgaan.

Wat zijn de overeenkomsten? Alle personen hebben als doel om het de paarden makkelijker te maken. Beter te maken. Zonder grof geweld. Daar waad paarden vroeger meestal werden gebroken om gereden te kunnen worden, wordt nu gekozen voor een manier die gebaseerd is op de paardentaal. Maar dan vertaald naar ons menselijke lichaam. Wij lopen immers op 2 benen en hebben geen staart, lange oren en ogen opzij van ons hoofd staan.

De verschillen tussen de verschillende methodes zijn te talrijk om op te noemen. Waar ik zelf de voorkeur aan geef is een manier waarbij het paard niet in een hokje wordt gezet. Zo werk ik als coach ook en ook als instructeur. Waar een wil is, is een weg. Ongeacht het ras, leeftijd, kleur, afstamming etc van het paard (of de mens).

Mijn inzichten in de omgang met paarden blijft groeien. Ik blijf me open stellen voor de zienswijze van anderen en daardoor leer ik er steeds bij. Maar, na ruim 25 jaren rondlopen tussen de “Hollandse” paarden in hun afgezette weilanden en boxen, ik kan wel vertellen dat paardrijden niet zwaar hoeft te zijn en begint bij het begin: het contact tussen mens en paard.

Zorg dat de basis goed is en bouw vanuit daar langzaam uit. Met de nadruk op langzaam. Veel problemen, ook met het rijden, kunnen herleid worden naar een slechte basis (grondwerk). Een paard begrijpen en trainen heeft tijd nodig. En die tijd neem ik. Jij ook?

Door Isabella Kümmerlen van Equisabella Coaching©

Dit artikel mag je gebruiken voor tijdschriften en websites…

….en het kost niets! Het enige dat ik je vraag is om de volgende tekst toe te voegen aan het artikel (met een werkende link naar mijn website): “Door Isabella Kümmerlen van Equisabella Coaching”.