Geheugen vol Blog
Wist je dat je geheugen vol kan raken? Net als bij een computer. Toch werkt het brein van de mens anders dan het geheugen van een computer. Wij hoeven namelijk geen extra geheugen toe te voegen of gegevens te verwijderen. Ons geheugen kan namelijk informatie verplaatsen.
Ik zal je in simpele taal uitleggen hoe dat werkt:
Ons brein kun je in drie stukken verdelen; het reptielenbrein (
hierin zitten onze oer-instincten zoals overleven), het limbische brein (hier zitten onze emoties en ons korte termijn geheugen) en de neo-cortex (hier zit ons begrip en onze taal en onze lange termijn geheugen). Als foetus slaan we al (levensbedreigende) ervaringen op in ons brein. Dan hebben we er nog geen woorden voor. Die komen pas later. Je brein wordt gevoed door onze zintuigen, die wakkeren de amygdala aan. Dat is ons alarmcentrum. Stel je nou voor dat je een heftige ervaring opdoet in je leven? Je reptielenbrein zorgt ervoor dat je lichaam zich klaarmaakt om te vluchten of vechten (je hartslag stijgt, je ademhaling versnelt, er gaat minder bloed naar je spijsvertering) of je lichaam gaat in de spaarstand (verstarren, je bloeddruk zakt, je ademhaling wordt langzamer). Je limbische brein koppelt hier emoties aan, je wordt bang of boos bijvoorbeeld. Dan komt er in je neo-cortex een signaal vanuit je begrip hoe het beste te handelen in deze situatie en zet het alarm weer uit.
Dit proces speelt zich razendsnel af. Denk bijvoorbeeld aan een situatie waarbij je in de auto zat en voor je doemt ineens een file op. Je ziet overal rode lampen voor je en je voelt je hartslag versnellen. Zonder na te denken verplaats je je voeten, kijk je in de achteruitkijkspiegel en druk je de koppeling en het rempedaal in. Dat ging nog maar net goed….. Als je eraan terug denkt voel je de stress weer opkomen. Maar wat nou als dit proces zich niet kan voltooien? Denk nog even weer aan het voorbeeld met de auto en de file. Stel je nou voor dat je wel remde, maar het was al te laat, je bent tegen de voorganger opgereden. Je schrok heel erg, hebt schade aan de auto, de auto van de ander is beschadigt en je hebt er een whiplash aan over gehouden. Dagen lang kon je niet goed slapen, had je nachtmerries en werd je wakker met een schuldgevoel. Je zag het moment vlak voor de impact steeds weer voor je. Dan blijft de ervaring in je korte termijn geheugen hangen, de ervaring kun je niet verwerken en kan het alarm niet meer uit gezet worden!
Hoe verloopt de verwerking normaal gesproken? Merendeels door te slapen. In je REM slaap verwerk je gebeurtenissen. Dit heeft echter tijd nodig. En die tijd is niet altijd beschikbaar. Door je werk, je gezin of omdat je zelf niet door hebt dat je deze tijd moet nemen voor je herstel. Je moet immers door, ze wachten op je! Het leven is niet om te luieren…. Verwerken kan ook door over de ervaring te praten. Maar wie wil jou verhaal nou nog horen na twee keer? Dat was toen toch? Er is nu niets meer aan de hand immers.
En zo raakt je geheugen vol. De verwerking hapert en de ervaringen worden niet verplaatst naar je lange termijn geheugen. Hier kom je soms pas achter doordat je overspannen raakt. Of je kunt een nieuwe nare ervaring niet aan, bijvoorbeeld het verlies van een dierbare of een (dreigend) ontslag.
En wat nu dan? Je kunt het proces weer op gang (laten) brengen! De verwerking kan je hervatten, de ervaring kan verplaatst worden naar de neo-cortex en het alarm zal uitgezet worden. En dat alles, dankzij de CREF-methode ®.
Door Isabella Kümmerlen van Equisabella Coaching©
Dit artikel mag je gebruiken voor tijdschriften en websites…
….en het kost niets! Het enige dat ik je vraag is om de volgende tekst toe te voegen aan het artikel (met een werkende link naar mijn website): “Door Isabella Kümmerlen van Equisabella Coaching”.